Emonun Kukullari

Köyümüzün Zubiyent mahallesinde en kurnaz en akıllı ve sözü geçen Arif ağa (Molla Arif)vardı.arıcılık ta yapardı.Yazın yaz sıcaklarında maqhallenin ortasında koha adıyla bir su akardı.arılar su ihtiyacını burdan giderirdi.Biz çocuklar (selahattin şakir ve bedir düzcan)arıları tek tek öldürerek oynardık.bu durum Arif amcanın kulağına gider.
bir başka gün aynen katliama devam ederken yanımıza geldi peşimi takip edin deyip bizleri evine götürdü.sofrayı kurdu.kalaylı etrafı nakışlı bakır sahan içine saf sarı bir madde koydu.gelin şunu yiyin dedi.tatlımı diye sormadan etmedi. çok tatlıdır dedik.kukullar bunları siz ölduriyersuz ya işte o arılar yapiyer.bundan sonra öldürmesseniz bundan sonra herzaman yediririm.dedi.
bundan sonra öldürmek mi?arılar bizim canımız ciğerimiz olmuştu..(bu olay bizzat tarafımdan yaşanmıştır
Bedrulmünir.

sözlük:
KUKUL:sevimliyavru